Molino Band

Een band van blazers, maar dan geen fanfare band zoals ze zichzelf nog wel omschrijven. Na een moment van lost in translation over wat een fanfare band in het Engels en in het Nederlands is, zijn we eruit. Tenminste, niet helemaal, maar het neigt meer naar de brass bands uit bijvoorbeeld New Orleans, maar dan met een lading elektronische invloeden er doorheen. Molino is een totale muzikale verrassing die je omver zal blazen.

“Het is verschrikkelijk moeilijk als je heel bewust eclectisch wil zijn. Gelukkig kwam het ons heel natuurlijk aanwaaien. We komen allemaal van het conservatorium, maar hebben andere achtergronden en voorkeuren. Er is geen moment geweest waaraan we getwijfeld hebben dat wat we doen niet klopt.” Dat het voor hun natuurlijk voelt, kan voor de mensen die het eerste album van Molino hebben gehoord wellicht als een verrassing komen. “Ons eerste album heeft veel meer een klassieke bodem. Waar we nu mee komen heeft veel meer groove.”

Een tweetal liedjes zijn al af, waarvan er eentje mét videoclip al in december voor ons klaar ligt. “De nieuwe nummers zijn echt heel erg goed en we kunnen hiermee ech een ander, jonger publiek bereiken en aanspreken. Je publiek laten meedansen, zingen en springen. Het echte festivalwerk.” Blazers, drum en electronica zijn inderdaad de perfecte ingrediënten voor het betere spring en danswerk waar de band niet heel veel extra’s op het podium hoeft te doen. “Mensen willen graag iets zien, live muziek, ze kijken wel naar een DJ, maar wij hebben echte instrumenten en dat helpt heel erg mee in de live beleving.”

Tekst Martje Schoemaker Foto Atsushi Yukutake

• Axel Schappert                                 Tuba
• Alistair                                                 PayneTrumpet
• George                                                HadowDrums
• Linus Kleinlosen                                 Saxophones
• Matthias Ingiberg Sigurdsson             Electronics, Clarinet, Vox
• Mauricio Ramirez                                Drums
• Oliver Emmitt                                      Trombone, Vocals

Tekst Martje Schoemaker Foto Atsushi Yukutake